Όταν δεν υπάρχει διαθήκη, η κληρονομιά κατανομείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Η σειρά κληρονόμων καθορίζεται από το δίκαιο και περιλαμβάνει, πρώτα, τα παιδιά και τον/την σύζυγο του αποθανόντος. Αν δεν υπάρχουν πρώτης κατηγορίας κληρονόμοι, η κληρονομία περνά στους γονείς, τα αδέλφια ή άλλους συγγενείς, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται «κληρονομική διαδοχή» και εξαρτάται από τη νομική συγγένεια του κληρονόμου με τον θανόντα.

Η αποδοχή ή απόρριψη κληρονομιάς είναι μια νομική διαδικασία που καθορίζεται από τον Αστικό Κώδικα. Ο κληρονόμος έχει τη δυνατότητα να αποδεχτεί ή να απορρίψει την κληρονομιά εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος από την ημέρα που αποκτά γνώση της κληρονομιάς. Αν αποδεχτεί την κληρονομιά, αναλαμβάνει και τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά και τυχόν χρέη του αποθανόντος. Αν την απορρίψει, δεν έχει καμία ευθύνη για τα χρέη, αλλά και δεν έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την περιουσία.

Αν θεωρείτε ότι η διαθήκη είναι άκυρη ή παραποιημένη, έχετε το δικαίωμα να την αμφισβητήσετε στο δικαστήριο. Η αμφισβήτηση της διαθήκης μπορεί να γίνει για λόγους όπως η έλλειψη ικανότητας του αποθανόντος να συντάξει τη διαθήκη, η απάτη, η πίεση ή η απειλή που ασκήθηκε κατά την κατάρτισή της. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να καταθέσετε σχετικό ένδικο βοήθημα στο δικαστήριο, το οποίο θα εξετάσει την εγκυρότητα της διαθήκης βάσει των συνθηκών υπό τις οποίες συντάχθηκε.

Οι κληρονόμοι έχουν την υποχρέωση να αποδεχτούν ή να απορρίψουν την κληρονομιά, ενώ ταυτόχρονα ευθύνονται για τη διαχείριση και την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων του αποθανόντος. Επιπλέον, είναι υπεύθυνοι για την αποπληρωμή τυχόν χρεών του αποθανόντος, εφόσον έχουν αποδεχτεί την κληρονομιά. Αν τα χρέη ξεπερνούν την αξία της κληρονομιάς, οι κληρονόμοι μπορούν να απορρίψουν την κληρονομιά και να μην αναλάβουν τις οφειλές.

Η εκτέλεση της διαθήκης γίνεται μέσω του δικαστηρίου ή με τη βοήθεια ενός δικηγόρου που αναλαμβάνει την υλοποίηση των όρων της διαθήκης, εφόσον η διαθήκη είναι έγκυρη. Οι κληρονόμοι ή άλλοι δικαιούχοι περιουσιακών στοιχείων πρέπει να ακολουθήσουν τις οδηγίες που περιγράφονται στη διαθήκη, με την καθοδήγηση του δικηγόρου, ενώ αν υπάρχουν αντιρρήσεις ή αμφισβητήσεις, το δικαστήριο μπορεί να αναλάβει την επίλυση της διαφοράς

Η διαδικασία αγοράς ακινήτου στην Ελλάδα περιλαμβάνει αρκετά βήματα. Πρώτα, ο αγοραστής πρέπει να ελέγξει την κατάσταση του ακινήτου (π.χ. νομική κατάσταση, ύπαρξη βαρών, οφειλών ή περιορισμών στην ιδιοκτησία). Στη συνέχεια, υπογράφεται συμβόλαιο αγοραπωλησίας μεταξύ του αγοραστή και του πωλητή ενώπιον συμβολαιογράφου για να γίνει η μεταβίβαση του ακινήτου. Η μεταβίβαση ολοκληρώνεται με την εγγραφή του ακινήτου στο Κτηματολόγιο ή στο Υποθηκοφυλακείο, και την πληρωμή των φόρων και τελών.

Το Κτηματολόγιο είναι δημόσιο μητρώο που καταγράφει την ιδιοκτησία, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αφορούν τα ακίνητα στην Ελλάδα. Κάθε ιδιοκτησία καταχωρείται και ενημερώνεται στο Κτηματολόγιο, και έτσι παρέχεται μια επίσημη και νομικά δεσμευτική επιβεβαίωση της ιδιοκτησίας και των βαρών του ακινήτου (όπως υποθήκες, προσημειώσεις ή ενοχλήσεις). Κατά την αγορά ακινήτου, η μεταβίβαση του τίτλου ιδιοκτησίας πρέπει να καταγραφεί στο Κτηματολόγιο για να είναι νομικά ισχυρή.

Ο πωλητής είναι υπεύθυνος για την παράδοση του ακινήτου στην κατάσταση που συμφωνήθηκε με τον αγοραστή, χωρίς νομικά ή φυσικά προβλήματα που θα μπορούσαν να το επηρεάσουν. Ο αγοραστής, από την πλευρά του, έχει την υποχρέωση να καταβάλει το συμφωνηθέν ποσό και να ολοκληρώσει τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και τις νομικές απαιτήσεις. Οι ευθύνες και των δύο πλευρών καταγράφονται στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας, και αν δεν τηρηθούν, ενδέχεται να προκύψουν νομικές αξιώσεις για αποζημιώσεις ή ακύρωση της συναλλαγής.

Σε περίπτωση παραβίασης των όρων του συμβολαίου μίσθωσης ακινήτου, είτε από τον εκμισθωτή είτε από τον ενοικιαστή, η άλλη πλευρά μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση ή την ακύρωση της μίσθωσης. Συγκεκριμένα, ο εκμισθωτής μπορεί να ζητήσει την αποβολή του ενοικιαστή σε περίπτωση μη καταβολής του μισθώματος ή παραβίασης άλλων όρων του συμβολαίου, ενώ ο ενοικιαστής μπορεί να αξιώσει επιστροφή χρημάτων ή αποζημίωση αν το ακίνητο δεν πληροί τις συμφωνηθείσες προϋποθέσεις ή αν ο εκμισθωτής παραβιάσει τους όρους της μίσθωσης.

Για την πώληση ακινήτου στην Ελλάδα, απαιτείται η ύπαρξη συμβολαίου που υπογράφεται από τον αγοραστή και τον πωλητή ενώπιον συμβολαιογράφου. Ο πωλητής πρέπει να έχει καθαρό τίτλο ιδιοκτησίας και να βεβαιώσει ότι το ακίνητο είναι απαλλαγμένο από βαρύνοντα βάρη ή νομικά προβλήματα. Επίσης, πρέπει να καταβληθούν όλοι οι αναγκαίοι φόροι και τέλη (όπως ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων), και να καταχωρηθεί η συναλλαγή στο Κτηματολόγιο ή Υποθηκοφυλακείο για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης.

Η αίτηση για άδεια διαμονής στην Ελλάδα πρέπει να υποβληθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες της ελληνικής κυβέρνησης, συνήθως στις Υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.

Η διαδικασία περιλαμβάνει την προσκόμιση διαφόρων δικαιολογητικών, όπως το διαβατήριο, φωτογραφίες και στοιχεία σχετικά με τη διαμονή και τον λόγο για τον οποίο ο αλλοδαπός ζητά την άδεια (εργασία, σπουδές, οικογενειακή ένωση κ.λπ.).

Στη συνέχεια, η αίτηση αξιολογείται και αν εγκριθεί, χορηγείται η άδεια διαμονής με συγκεκριμένη διάρκεια και όρους.

Η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας γίνεται είτε μέσω γέννησης ή φοίτησης στην Ελλάδα είτε μέσω διαδικασίας πολιτογράφησης για τους αλλοδαπούς. Η διαδικασία πολιτογράφησης απαιτεί την υποβολή αίτησης, την εκπλήρωση συγκεκριμένων προϋποθέσεων (όπως παραμονή στην Ελλάδα για ορισμένο χρονικό διάστημα, επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας και ένταξη στην κοινωνία), και την παρακολούθηση εξετάσεων. Στη συνέχεια, η αίτηση εξετάζεται από τις αρμόδιες αρχές και, αν πληρούνται οι προϋποθέσεις, απονέμεται η ελληνική ιθαγένεια.

Οι αλλοδαποί που διαμένουν στην Ελλάδα έχουν υποχρεώσεις που αφορούν τη νομιμότητα της διαμονής τους, την τήρηση της φορολογικής νομοθεσίας, καθώς και την απόδοση σε ορισμένα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Επίσης, είναι υποχρεωμένοι να ανανεώνουν τις άδειες διαμονής τους, να καταβάλλουν φόρους και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και να συμμορφώνονται με τους νόμους και κανονισμούς της χώρας. Όσοι επιθυμούν να εργαστούν ή να σπουδάσουν, πρέπει να συμμορφώνονται με τις σχετικές διαδικασίες αδειοδότησης.

Οι αλλοδαποί στη Ελλάδα έχουν δικαιώματα που περιλαμβάνουν την προστασία από διακρίσεις, την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και την ένταξή τους στην κοινωνία. Τα δικαιώματα αυτά εξαρτώνται από την κατάσταση της διαμονής τους (π.χ. προσωρινή ή μόνιμη διαμονή) και τις διατάξεις του ευρωπαϊκού και εθνικού δικαίου που ισχύουν για τους αλλοδαπούς. Επίσης, οι αλλοδαποί που πληρούν τις προϋποθέσεις μπορούν να αποκτήσουν δικαιώματα εργαζόμενου, ενώ τα μέλη της οικογένειας αλλοδαπών πολιτών έχουν δικαίωμα στην οικογενειακή ένωση.

Σε περίπτωση ιατρικής αμέλειας, ο ιατρός μπορεί να αντιμετωπίσει νομικές συνέπειες, όπως αστική αποζημίωση για τη ζημιά που προκλήθηκε στον ασθενή, πειθαρχικές διαδικασίες από ιατρικούς συλλόγους και, σε ακραίες αλλά όχι σπάνιες περιπτώσεις, ποινικές διώξεις.

Αν αποδειχτεί ότι η αμέλεια του ιατρού είχε σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ασθενούς, η αποζημίωση μπορεί να καλύψει ιατρικά έξοδα, πόνο και ταλαιπωρία, ακόμα και απώλεια εισοδήματος.

Αν υποπτεύεστε ότι έχετε πέσει θύμα ιατρικής αμέλειας, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε άμεσα έναν εξειδικευμένο δικηγόρο. Ο δικηγόρος θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τα δικαιώματά σας και να συλλέξετε τα απαραίτητα έγγραφα και στοιχεία (ιατρικές εκθέσεις, γνώμη ειδικών, κ.λπ.) για να υποστηρίξετε την αξίωσή σας.

Η πρώτη ενέργεια είναι να ζητήσετε αντίγραφα των ιατρικών αρχείων και να εξετάσετε τη δυνατότητα προσφυγής στην αρμόδια αρχή ή δικαστήριο για την αποζημίωση της βλάβης.

Για την κατάθεση μήνυσης λόγω ιατρικής αμέλειας ή αδικοπραξίας, το πρώτο βήμα είναι να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο που θα σας καθοδηγήσει για την καταγραφή των νομικών ενδίκων μέσων.

Ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να απαιτείται η υποβολή αγωγής για αποζημίωση ή μήνυσης για ποινική ευθύνη.

Η διαδικασία περιλαμβάνει τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων, την αναγνώριση των υπευθύνων και την παρουσίαση της υπόθεσης στο δικαστήριο για τη λήψη απόφασης.

Στο συναινετικό διαζύγιο, και οι δύο σύζυγοι συμφωνούν να λύσουν το γάμο τους και τις σχετικές υποχρεώσεις, όπως την κατανομή της περιουσίας και την επιμέλεια των παιδιών τους.

Η διαδικασία είναι πιο απλή από το αντιδικιακό διαζύγιο και ολοκληρώνεται χωρίς την ανάγκη δικαστικής μάχης. Οι δύο σύζυγοι υπογράφουν είτε μετά είτε διά των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους την συναινετική λύση του γάμου τους ενώπιον συμβολαιογράφου, συνοδευόμενη από συμφωνία για την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων, την επιμέλεια των παιδιών και τη διατροφή, αν υπάρχουν.

Στην περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου, το δικαστήριο καθορίζει ποιος γονέας θα έχει την επιμέλεια των παιδιών, με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού.

Ο δικαστής εξετάζει διάφορους παράγοντες, όπως τη συναισθηματική σχέση του παιδιού με κάθε γονέα, τη δυνατότητα του γονέα να παρέχει σταθερότητα και φροντίδα και άλλες σημαντικές παραμέτρους που επηρεάζουν την ευημερία του παιδιού.

Συνήθως, το δικαστήριο προχωρά σε απόφαση για την επιμέλεια ή τη συνεπιμέλεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τα συμφέροντα του παιδιού.

Ναι, η διατροφή των παιδιών μπορεί να αναθεωρηθεί υπό ορισμένες συνθήκες, όπως αν υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στις οικονομικές συνθήκες του γονέα που καταβάλει τη διατροφή ή στις ανάγκες του παιδιού.

Για παράδειγμα, αν αυξηθούν οι ανάγκες του παιδιού λόγω αλλαγής στις συνθήκες του ή αν ο γονέας που πληρώνει τη διατροφή αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες, μπορεί να ζητηθεί αναθεώρηση των ποσών της διατροφής μέσω δικαστικής διαδικασίας.

Για να αναγνωρίσετε την πατρότητα, ο πατέρας πρέπει να υποβάλει αίτηση αναγνώρισης στο αρμόδιο δικαστήριο. Αν υπάρχει αμφισβήτηση της πατρότητας, η διαδικασία περιλαμβάνει την υποβολή αίτησης για αναγνώριση ή άρνηση της πατρότητας και, συνήθως, εξετάσεις DNA για να διαπιστωθεί η βιολογική σχέση.

Η απόφαση του δικαστηρίου βασίζεται στα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων και στις καταθέσεις των εμπλεκόμενων μερών.

Η διαδικασία υιοθεσίας στην Ελλάδα απαιτεί την υποβολή αίτησης από τους υποψήφιους γονείς, οι οποίοι πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια σχετικά με την ηλικία, την υγεία και την οικονομική τους κατάσταση.

Η αίτηση εξετάζεται από τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες, οι οποίες πραγματοποιούν αξιολόγηση της οικογένειας και των υποψήφιων γονέων.

Αν εγκριθούν, η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη δικαστική έγκριση της υιοθεσίας, η οποία επισημοποιεί τη νομική συγγένεια μεταξύ του παιδιού και των νέων γονέων.